Omdat hier heel weinig recente informatie over te vinden is en er maar weinig mensen (gelukkig) ervaring mee hebben, wil ik graag mijn verhaal en kennis over dit onderwerp delen.
Het was juni 2008, na een werkdag in de dierentuin (Ouwehands Dierenpark) fietste ik terug naar huis in Wageningen toen destijds. Maar de berg nog maar net af viel ik, heel veel pijn en een tennisbal aan de buitenzijde van mijn voet waren het gevolg.
VOORAF Ik had net te horen gekregen dat ik mijn opleiding voor Hotelmanager afgerond had en dat mijn wereld zich zou vergroten tot de wereld van grote mensen (het werkleven). Het laatste jaar van mijn opleiding was pittig, ik had aan het begin van het jaar een angstaanval gehad en de diagnose Burn-out was het gevolg, gedreven als ik ben heb ik het voor elkaar gebokst om toch mijn opleiding af te ronden door thuis te studeren en mijn stage dichtbij huis te doen. Na dit alles zou ik rust nemen en zorgen dat ik volledig zou herstellen, maar mijn lijf vond denk ik dat het te lang duurde want nu moest ik wel 😀 !
WACHTEN Na wat wel een eeuwigheid leek te duren (20min; gelukkig was het warm en droog), kwam de ambulance. Mijn collega’s en twee voorbijgangers die waren gestopt hebben mij gerust gesteld, afgeleid en ondersteund waar mogelijk en geregeld dat hulp onderweg was. Ik kreeg direct een infuus en pijnstilling, mijn schoen en sok werden uitgedaan en ik kreeg te horen dat ik mee ging naar het ziekenhuis. Inmiddels was mijn vriend ook aangekomen en hij heeft toen mijn ouders gebeld.
AMBULANCE & EERSTE HULPPOST In het Ziekenhuis aangekomen was iedereen er, er werden foto’s gemaakt en ze wilde de tennisbal (talus zo leerde ik later) terug zetten. Dit hebben ze wel 3 of 4 maal geprobeerd met 5 man sterk, gips eromheen en nogmaals foto’s maken. Wat was ik blij dat mijn tweede moeder bij mij mocht blijven tijdens het zetten, zij werkte ook in het ziekenhuis en dat was de enige reden dat ze het toelieten… Nou dat snap ik want my o my wat heb ik gegild, een gemiddelde vader zal de artsen van het bed afgeslagen hebben vrees ik.
DE CHIRURG Na de pogingen bleek dat er toch een chirurg bij moest komen, hij moest alleen uit Nijmegen komen en dat ging dus wel even duren. Het moest operatief gezet worden en er werd nog gesproken over de alternatieven en of dit dan het juiste ziekenhuis was voor dit trauma. Geen idee hoelang het geduurd heeft maar ik lag op de operatietafel en kreeg dan eindelijk dat roesje waar ik altijd van riep dat die mij niet plat zal krijgen en viel snel in een heerlijke slaap.
NA DE OPERATIE De volgende dag kwam de chirurg aan mijn bed, mijn eerste vraag was of ik in September weer kon hockeyen, want tenslotte gaat je leven als tiener over hele belangrijke zaken… Hij keek mij lang en stil aan en zei toen zullen we eerst kijken of je weer kan leren lopen? En weg was de grond en weg was de toekomst die ik voor me zag tot gisteren.
DIAGNOSE Ik kreeg te horen dat ik een Talus Luxatie had gehad, verschillende botten verbrijzeld en mijn banden kon hij niet eens echt iets over zeggen. Ik kreeg nog morfine tegen de pijn en mocht pas naar huis als ik daar vanaf was. Door de morfine viel ik vaak tijdens gesprekken weg en voelde ik me heel loom en niet in controle. In record tempo heb ik het afgebouwd en met een goede dosis diclofinac en maagbeschermers ging ik naar…. Thuis thuis.
ONDERZOEK Thuis thuis ging ik op internet kijken, opzoek naar lotgenoten want ik snapte er nog maar weinig van wat er aan de hand was. Zoals zo vaak is op internet zoeken naar lotgenoten met een trauma niet de meest opbeurende ervaring maar ik vond wel veel info waardoor ik vragen kon stellen en antwoorden op hoe het in mijn enkel in elkaar zit. Hier is mijn liefde en interesse in het menselijk lichaam gegroeid en aangewakkerd en ligt de basis voor mijn vak nu.
Wat houd een Talus luxatie in?
Een talus luxatie is het ontwrichten van je enkelgewricht. Je enkel is opgebouwd uit heel veel complex samen gehouden botjes. De talus is het gewricht dat het beste verstopt zit tussen je scheenbeen, kuitbeen en hielbeen, het enige stukje dat je ervan kan voelen noemen we het Sprongbeen (in de bocht van je voet en onderbeen) (afb. 1). Dit alles wordt vastgehouden met heel veel kleine bandjes, de pezen van je spieren en natuurlijk je huid. (afb. 2) Het ontwrichten van dit gewricht kan dus alleen gebeuren bij een snelle beweging met veel kracht. In mijn geval door de druk van de trapper tegen mijn hielbeen aan terwijl mijn tenen op de grond bleven staan.
De gevolgen van een Talus luxatie?
Wat zijn nu dan de gevolgen van een Talus luxatie wilt u nu vast weten. Dit is heel lastig vast te stellen, want naast dat er 1000 gevolgen puur anatomisch mogelijk zijn bij een talus Luxatie heeft het ook heel erg te maken met bij wie gebeurd is.
Wat kan er allemaal kapot gaan?
- De Talus kan twee kanten op uitbreken,
- Naar binnen (Eversie)
- Naar buiten (inversie)
- Alle botjes kunnen breken of in erger geval verbrijzelen (dit is in allemaal scherven breken)
- De bandjes zullen scheuren, er zitten er zoveel dat lastig te zeggen is welke er dan kapot zijn/gaan
- Pezen kunnen scheuren of afscheuren
- Afgebroken stukjes bot kunnen verplaatsen
- De huid kan kapot gaan (vooral bij een Eversie trauma).
Het herstel
Kijkende naar wat er allemaal kapot kan gaan bij dit trauma, zal u vast en zeker begrijpen dat het lastig vast te stellen is wat we kunnen verwachten van het herstel. En dit zit dan ook ergens tussen, nooit meer kunnen lopen en weer kunnen sporten (harlopen/veldsport) maar ook tussen nagenoeg pijnvrij leven en altijd pijn ervaren.
Herstel termijn
In alle gevallen kan je rekenen op een revalidatie van 2 jaar, waarbij je eerst geneest en daarna de mobiliteit en de kracht weer gaat uitbreiden/opbouwen. Dit veelal met een fysiotherapeut/manueeltherapeut/oefentherapeut en mogelijk een sportzorgmasseur. Het houdt in dat je 3x per week een afspraak met een van hun hebt staan om te werken aan je herstel. In de tussentijd zal de chirurg af en toe foto’s/scans maken om te zien hoe de ontwikkeling van het bot en het herstel er inwendig uit zien.
Mijn advies is; luister naar je gevoel, heb vertrouwen in je lijf en zet door naar een wenselijk resultaat. Durf te vragen om een second opinion en verwacht de maximale inzet van het team dat je begeleid, maar zet zelf ook maximaal in 😉
De reden van deze twee jaar is niet dat het zolang duurt voordat je weer iets kan maar vooral omdat daarna pas goed vast te stellen is of je last hebt van Artrose (bot aangroei) of Nartrose (botkrimping).
Mijn herstel
Ik ben nagenoeg volledig hersteld, ik kan weer hardlopen/hockeyen enz. Wel heb ik nog geregeld pijn bij het opstarten van een beweging in mijn enkel, bemerk ik luchtdruk verschillen in de atmosfeer, (dit uit zich in een zeurende pijn die je ook bij een zwelling voelt). En heb ik reactie bij intensieve inspanning, denk aan veel zijwaartse bewegingen zoals lopen door mul zand, over ongelijke grond of een fanatieke pot op het veld. Dit kan je vergelijken met spierpijn in de ergste vorm. Ik heb geen last gehad van Artrose of Nartrose en hiermee een denk ik haast wel optimaal herstel ondervonden. Inmiddels zijn we 11 jaar verder en ik moet wel zeggen dat ik het gevoel heb dat ik nu vaker last heb dan tussen de 7 en 10 jaar na het ongeval, maar dit kan ook samen gaan met extra gewicht, dus hierover meer zodra ik deze kilo’s kwijt ben 😛 .
Hopelijk tot een volgende keer en zonnige groet,
Dominique
De casus betreft een 42-jarige polytraumapatiente met een volledige en open luxatie van de talus. De talusluxatie werd behandeld met open repositie en kirschnerdraad (k-draadfixatie). Het langetermijnresultaat van dit sporadisch voorkomende letsel bleek opmerkelijk gunstig te zijn, zonder het optreden van posttraumatische avasculaire talusnecrose.
Bedankt voor je reactie, wat goed om te horen dat je na zo’n heftig trauma toch een gunstig langetermijn resultaat hebt geboekt.
Dank om je casus te delen !
Ik heb 1 jaar met een gebroken talus gelopen eer ze erachter kwamen (ZOL in Genk is erachter gekomen) en afgelopen febr 2019
Geopereerd.
Ik heb last van scheurtjes in het bot en nu was de talus aan de beurt. Ik ben sinds 1 week aan het leren lopen met een aircast.
Sinds 2 maanden is mijn andere talus ook gebroken dus er komt weer een operatie aan.
Bij 1 gebroken talus is herstel,tussen de 8 en 12 maanden. Bij 83% van de geopereerde patienten is een leven met pijn aanwezig. (Studie ziekenhuizen)
Ik wens je veel succes tor en dank je wel voor het delen !
Hoi Manon,
Jemig beide Talussen beschadigd wat een heftig verhaal, zo word je wel letterlijk uit balans gehaald, hoe voelt dat voor je? Kan me voorstellen dat de moed je soms in de schoenen zakt. Mocht je eens willen kletsen erover, vind je mijn gegevens op de website en mag je altijd bellen.
Ik heb gisteren een sessie gedaan waarbij we EMDR op de kern van de pijn hebben gedaan, voor als nog voelt bijzonder goed en geheel pijnvrij, ik kijk het nog even aan en zal over een tijdje mijn ervaring delen in een blog, wie weet is dit ook iets voor jou om te proberen.
Succes met je herstel en bedankt voor je reactie, knuffel!
Ik heb 12 juli een bedrijfsongeval gehad waarbij ik een complexe enkelbreuk opliep ( tibia, fibula en talus gebroken ) kan ik iets doen om de doorbloeding te verbeteren ???
Beste Earl,
Jakkes bah wat een vervelend ongeval moet dat zijn geweest! Ik kan je adviseren om je been (waarschijnlijk als je ligt het prettigst) zoveel mogelijk te bewegen om de doorbloeding te stimuleren. Houdt je lijf in de gaten, pijn is een grens en betekend bij een 8 op een schaal van 1-10 dat je rustiger aan moet doen/moet stoppen. Mocht je behoefte hebben bel me gerust eens vrijblijvend op.
Ik wens je een goed herstel.
Zonnige groet,
Dominique
Hey Dominique thanks voor de reactie inmiddels alweer uit het gips gelukkig bot groeit goed aan elkaar (talus) die is erg belangrijk vanaf volgende week belasten en fysio heb ookal 3 x p w massage voor de voet geregeld dus moet goed komen toch
Groeten earl
Goedemiddag Eural,
Sorry voor de trage reactie. Goed om te horen dat de groei naar tevredenheid verloopt van de Talus! Hoe vond je de eerste belasting en hoe is het nu met de pijn gesteld? Houdt je fysio gerust goed in de gaten, mijne wilde te snel en heb toen na een paar maanden een secondopinion gehad waar ik veel beter resultaat boekte. Niet zo zeer sneller maar wel met meer stabiliteit en veeeeel minder pijn, niet tijdens de behandeling hehe maar wel in de dagelijkse belasting.
Earlmorris, hoe gaat de revalidatie bij jouw , hoe gaat het lopen, fietsen of autorijden
Ben 7 januari geopereerd 2020 zie verder hoe het tot nu toe is gegaan.
Groeten Pierre
Dominique, ik heb 21 december 2019 de talus gebroken door dat ik tussen 2 laddertredes geschoten ben, hoogte 3 tredes / 75 cm.
Resultaat een breuk van de talus . Ben 7 januari geopereerd en heb de 21e januari het definitieve gips erom met de uitdrukkelijke opmerking dat ik de enkel niet mag belasten. 25 februari is de volgende controle door foto’s te maken. Op dit moment heb ik geen enkele pijn aan de enkel ,wel door vocht in de voorvoet (bal) en tenen een tintelend gevoel in de tenen en is de bewegelijkheid van de tenen wisselend.
Ik weet dus niet hoe het verder zich ontwikkeld, met betreft lopen en bewegelijkheid. Volleybal is passé , maar ik ben ook een fervent tourfietser, hoop dat ik dit kan blijven doen , zal uiteraard fysio pakken maar ik lees nergens op zwemmen ook een goede werking kan hebben. Hoe lang duurde het voordat je weer auto kunt rijden? Ben 61 , tips zijn welkom
Goedemorgen Pierre,
Hoe gaat het inmiddels met je enkel? Ben je al gestart met de fysio?
Blijft zuur hoe je zoiets toch voor elkaar kan krijgen he, je zal wel ontzettend gebaald hebben verwacht ik :-(. Positief om te lezen dat je al kijkt naar wat je allemaal leuk vind dat zeker haalbaar is straks.
Mijn ongeval was gecompliceerder als ik je verhaal zo lees, ik ben in juni verongelukt en kon in oktober ongeveer weer autorijden, afhankelijk van hoe jou herstel is van de breuk verwacht ik dat je redelijk snel weer kan autorijden. Lees hier even goed over op de website van het CBR, maar ik meen mij te herinneren als je weer kan remmen dat je mag rijden.
Bewegen binnen de pijngrens, je mag het wel voelen maar pijnschaal 1-10 (zeer pijnlijk – pijn vrij) rond de 6-7 en daar boven niet doen, hierin ook letten op je reactie naderhand. Neem je tijd en overhaast niks, je hoopt nog heel wat jaren mee te kunnen hoe sneller je opbouwt wil niet zeggen hoe langer je kan genieten. Wees niet bang om een second opinion op te vragen bij twijfel over de uitslag, zowel van de arts als de fysiotherapeut.
Goed herstel en laat je weten hoe het je vergaat?
Wat een verademing om ervaringen te lezen van lotgenoten; er is inderdaad weinig info te vinden waar het gaat om de breuk van de Talus en heel eerlijk gezegd; ik had er tot voor 27 februari ook nooit over gehoord.
In het kort; 27 feb 2020 liep ik de trap op in huis naar boven en bijna boven stapte ik verkeerd waardoor ik weer heel snel beneden was.
Afijn, inmiddels bijna 8 weken gips achter de rug en nog 4 weken voor de boeg.
Gelukkig een ‘mooie breuk’ dus alleen gips en absoluut niet belasten.
Waar ik nu erg benieuwd naar ben is het soort oefeningen die je kan gaan doen wanneer het gips eraf is; ik kan er nergens iets over vinden!
Natuurlijk zal je een fysio gaan bezoeken maar daarnaast?
Heeft iemand hier tips over?
Is bijvoorbeeld fietsen een prima beweging?
Ik hoor graag de tips van jullie als ervaringsdeskundigen!
Met hartelijke groet,
Yvonne
Hoi Yvonne,
Wat ontzettend zuur, je zal naast de talus ook wel veel blauwe plekken hebben.
Qua oefeningen verwacht ik dat de fysio je er genoeg zal geven om je bezig te houden, belangrijk is dat je luistert naar je lichaam, pijn is een grens, als het niet snel weg trekt herstel je niet goed. Zwemmen en fietsen zijn laagdrempelige sporten die je goed kan uitoefenen na een breuk en ik verwacht dat je oefeningen met een dinaband gaat krijgen om je spieren weer aan te sterken, let er hierbij op dat de spieren aan de voorkant ook getraind worden.
Als je twijfelt over het advies of behoefte hebt om even te kletsen erover, bel mij gerust. Zonnige groet, Dominique
Fijn te lezen dat er meerdere mensen dit hebben opgelopen bij het verkeerd stappen op een trap. Ook ik heb “ruzie” met een trap gehad. Onnodig te zeggen dat de trap ook mijn geval gewonnen heeft. Gelukkig is het bij niet zo ernstig als bij jullie verhalen. In vergelijking kom ik er met een scheurtje in de talus, nog goed vanaf. Bij mij hoefde er niet geopereerd te worden en was gisp ook niet nodig. Enkel zwaar ingetaped. Dit konden ze na de eerste controle ook niet meeer doen, vanwege reactie op de tape. Daarnaast, mocht ik lopen, tenzij ik echt pijn had. En dat is best lastig wanneer je pijngrens hoogt ligt.
Nu ongeveer een week of 4 geleden, maar merk een vreemd gevoel in de voet, Dit ook veelal wanneer ik even met de voet omlaag zit, dus normaal op een stoel, de wreef pijnlijk wordt. Net of de voet veel te lang te hoog heeft gelegen. Heeft een van jullie dit probleem ook ervaren?
Hoi Tanja,
Wat ontzettend vervelend ook al valt het mee met de verhalen hier het neemt niet weg dat jij ontzettend beperkt word op dit moment. Pijn op de wreef is mij niet onbekend, dit heb ik ook gehad met herstellen. Kijk hoe het het fijnst ligt laag/hoog/halverwege recht of op de zijkant binnen/buiten. Wellicht kan je gezien je hoge pijngrens een tijdsslot gebruiken of per taak verdelen wat je doet, denk aan stofzuigen alleen beneden of alleen de keuken (afhankelijk van hoe groot je woont) en daarna weer 20minuten rusten. Vervelend gevoel, onwennig of een gevoel opzich is al een grens van het lichaam dus wellicht heb je toch meer rust nodig dan je nu neemt. Mocht je het fijn vinden om eens te sparren of gewoon weg lekker te klagen bel me gerust ik stuur je echt niet direct een factuur 😉 06-42258244
Goed herstel en laat je weten hoe het verloopt?
Hi Tanja,
Ik zit nu met hetzelfde probleem. Scheur in de talus. Heb je er nu nog last van?
Hi Tanja, ik zit nu met hetzelfde probleem. Een scheur in de talus.. Ben benieuwd of je nu nog last van iets hebt? Groetjes, Amber
Hoi allen,
Zo fijn om meerdere verhalen hierover te lezen. Vorig jaar oktober heb ik mijn talus gebroken door met boulderen (wandklimmen) naar beneden te springen. Inmiddels een jaar later en vorige week zijn mijn schroeven eruit gehaald omdat ik heel veel pijn bleef houden (lees: max 3 -4 km kunnen wandelen, iemand hoefde de enkel maar aan te tikken en veel pijn, mobiliteit van de enkel extreem klein). Ik bleef in een herstelfase hangen en kwam letterlijk geen stap vooruit. Na de operatie merk ik gelukkig al wat verschil. Erg benieuwd naar jullie ervaringen op de lange termijn qua pijn en mobiliteit – als vrij jonge fanatiek sporter is deze blessure echt een hel om doorheen te gaan 🙂
Goedemiddag YB,
Bedankt voor het delen van je verhaal, fijn dat de operatie gelijk verlichting heeft gegeven! Het is een rottige breuk, wat heb je zoal geprobeerd om alles losser te krijgen? Heb je al andere dingen geprobeerd dan fysiotherapie? Het is wellicht wat vroeg maar benieuwd naar wat je al onderzocht hebt.
Hallo allemaal,
Wat een verhalen! Ik ben 2 weken geleden met paard en al gevallen en beestje is op mijn voet blijven liggen. Dus in de avond naar de huisartsenpost foto’s gemaakt en iets gebroken hoefde waarschijnlijk niet geopereerd te worden. Volgende ochtend nog niet wakker en werd al gebeld door het ziekenhuis of ik nog nuchter was. Dus ja hoor naar het ziekenhuis toch geopereerd bleek dus ook een breuk van de talus die scheef stond. 2 schroeven erin en nu al 2 weken gips. Ben het helemaal zat dat gips. Waar mijn wond zit doet het best pijn en in de avond schreeuw ik het af en toe uit van de pijn. Maar nergens op internet iets over te vinden hebben jullie ook zoveel last gehad van het gips? Ik hoop dat het met iedereen voorspoedig gaat
Goedemorgen Sanne,
Mijn excuus dat ik zo laat pas reageer, ik had erg veel last van Spam en heb hierdoor je bericht over het hoofd gezien…
Inmiddels ben je denk ik uit het gips, ik had er ook erg veel last van en moest wekelijks terug komen voor wondverzorging, dit was fijn kreeg ik even lucht maar ondanks dat heel veel jeuk en als ik mijn been veel laag hield ook echt pijn (vocht zakt en dat geeft druk)
Hoe gaat het nu met je? Wat is het advies voor herstel? Hoor graag hoe het je nu vergaat en zal je reactie in de gaten houden.
Zonnige groet,
Dominique
Beste Dominique,
Afgelopen donderdag is mijn gips eindelijk verwijderd na 6 weken onbelast. Gelijk foto’s en gesprek met de arts die nog steeds tevreden is met zijn werk. Ik mag weer beginnen met belasten met oefeningen van de fysio enzovoort. De fysio heeft oefeningen mee gegeven die mijn vriend ook bij mij kan doen (soort losmasseren van de voet) en om de wond masseren. Heb vanochtend voorzichtig heel kort druk gezet op 1 been (het aangedane) ik heb gelukkig geen pijn en hoop dat het me voorspoedig afgaat. Heb jij na zolang er nog last van?
Groetjes Sanne
Hoi YB
Heel herkenbaar, mijn vriend (24) is ook iemand die niet kan stilzitten. Circuitrijden, mtb, snowboarden, etc. Nu allemaal met heel veel pijn en amper mogelijk voor hem. Door een werkongeval heeft hij een polytrauma in onderbeen/heup opgelopen. We zijn nu 1,5 jaar verder en nogsteeds het gevoel dat hij in de herstelfase blijft hangen. Zowel fysiek alsook mentaal heel zwaar voor hem. Nu laat hij in November ook weer schroeven uithalen, maar er blijft wel nog een plaatje zitten in de enkel. :/ Dus ikzelf ben bang dat de pijn zal blijven… Maar hopelijk betert het met deze operatie!
Aan iedereen hier een goeie revalidatie toegewenst!
Beste Dominique,
Afgelopen donderdag is mijn gips eindelijk verwijderd na 6 weken onbelast. Gelijk foto’s en gesprek met de arts die nog steeds tevreden is met zijn werk. Ik mag weer beginnen met belasten met oefeningen van de fysio enzovoort. De fysio heeft oefeningen mee gegeven die mijn vriend ook bij mij kan doen (soort losmasseren van de voet) en om de wond masseren. Heb vanochtend voorzichtig heel kort druk gezet op 1 been (het aangedane) ik heb gelukkig geen pijn en hoop dat het me voorspoedig afgaat. Heb jij na zolang er nog last van?
Groetjes Sanne
Goedemorgen Sanne,
Wat fijn dat je door kan gaan met revalideren/herstellen. Een tevreden traumatoloog is altijd een geruststelling, fijn om te lezen, ik hoop dat je herstel voorspoedig zal gaan.
Hoe ik mijn trauma van destijds vandaag de dag ervaar zou ik als volgt omschrijven.
Bij veel belasting (dagen waarbij ik veel sta, wandel, hardloop of mijn kids draag) heb ik bijna standaard reactie. De reactie is wisselend en uit zich de ene keer in;
pijn, te omschrijven alsof er stroom doorheen loopt in verschillende intensiteiten. Dus soms voel ik een scheut en soms duurt het echt een tijd voor ik kan belasten.
stijfheid, bijna niet kunnen bewegen, dus korte stapjes moeten zetten totdat de spieren mee bewegen.
Temperatuur, vochtigheid en hoge/lage drukgebieden wissel hebben ook invloed om mijn enkel, ik kan vaak voelen als we van het ene druk gebied naar het andere gaan. Maar kan ook sneller een reactie hebben als het koud en nat is of de reactie is heftiger.
Dit is voor mij prima leven, ik kan alles wat ik wil doen en zie het als een signaal van mijn lichaam dat ik rust moet pakken/stil moet staan als ik vaker last/pijn heb. Dat vind ik nog steeds niet makkelijk maar zo leer ik ook nog steeds :-).
Beste Dominique,
Afgelopen donderdag mocht eindelijk mijn gips er af en foto’s laten maken en gesprek met de dokter. De dokter was nog erg tevreden en vertelde mij dat ik met behulp van fysio weer mocht belasten. Heb van de fysio wat oefeningen mee gekregen die mijn vriend ook bij mij kan doen. Ik maak me alleen een beetje zorgen om mijn wond omdat ie op 1 stukje nog wat vocht lekt (denk dat dat wel normaal is) en zit ook nog geen korstje op komt vast nog wel. Ik kan een beetje lopen nu met krukken maar door alle vocht en zwelling is alles nog wel erg gevoelig.
Heb jij na al die tijd er nog veel last van?
Hallo ,
Ook ik heb zoiets dergelijks meegemaakt.
Een kwalijke val op 27/10/2020 van vrachtwagen had grote gevolgen.
Verdict was een talus luxatie (sprongbeen gebroken en enkel uit de kom)
Wat volgde was een spoedoperatie in UZ Gent .
Voet werd geopereerd en vastgezet met een externe fixatie.
Tien dagen erna volgdeeen tweede operatie.
Drie maand steunverbod werd me voorgeschreven .
Op acht februari volgde een MRI Scan om te kijken of er nog doorbloeding was in het bot .
Gelukkig was dit het geval.
Nu kon ik beginnen stappen met een walker boot en ook twee maal per week kinesie.
Nu vier maand later ( 7/6/2021)ben ik voor de derde maal geopereerd geweest .
Ditmaal om botfragmenten uit te halen .
Specialisten spreken terug van zes weken revalidatie .
Een ongeval is snel gebeurd maar herstel duurt een tijdje langer .
Ik hou jullie op de hoogte van het verdere verloop van mijn revalidatie.
Hou alvast de moed erin .
Gr nick
Hallo ,
Bij een werkongeval heb ik op27/10/2020 een tallus luxatie opgelopen .
(Sprongbeen gebroken en enkel uit de kom)
Die zelfde avond geopereerd geweest in UZ Gent .
Voet werd met een externe fixatie terug in rechtstand gezet.
Na 10 dagen volgde een 2 operatie (06/11/2020.
Daarna volgde een volledig steunverbod tot 08/02/2021.
Tijdens die drie maand kwam 2 maal de Kinesist langs om de voet en enkel soepel te houden .
Na een positieve MRI scan mocht ik voorzichtig terug leren stappen met een walker boot aan en krukken .
Op 12/03/2021 volgde een rechtstaande Ped scan .
Op 02/06/2021 volgde een derde operatie om resterende bot restjes die mij hinderden bij het stappen uit te halen .
Hopelijk was dit de laatste operatie en ben ik binnen een paar maand terug op de been .
Groeten Nick
Ps : ik hou jullie op de hoogte van mijn verdere revalidatie .
Goedemorgen Nick,
Bedankt voor het delen van jou verhaal. Interessant om te lezen hoe jou traject verloopt, 3 operaties in een zeer korte tijd is niet niks ik help u hopen dat het inderdaad de laatste is.
Hoe vergaat het revalideren tussen door en nu? Kan u al weer lopen zonder hulpmiddelen? of heeft u dat bereikt in de tussenpozen die u gehad heeft?
Ik kijk uit naar u verdere verloop en wens u positiviteit en gezondheid.
Zonnige groet,
Dominique
Hoi Dominique,
Wat ben ik blij om deze site gevonden te hebben!
Hoewel.. Ik er heel erg angstig van raak!
7 juli 2021 ben ik hard van mijn paard gevallen, in de avond.
Acuut pijn aan mijn linker enkel waarbij aan de buitenkant een bultje vormde en 10 minuten laten de enkel dik was aan beide kanten.
Bij de huisartsen post werd ik naar huis gestuurd.
De volgende dag, 8 juli, mocht ik terug komen voor foto’s bij de radiologie.
Op de röntgen was het niet goed te zien, dus door voor de CT-SCAN. Op de CT-SCAN zag de arts een scheur in de Talus.
Tot dat moment had ik überhaupt nog nooit van een Talus gehoord! In de wachtkamer voor het gipsen, zocht ik op Google wat een Talus is.
De arts liet mij de röntgenfoto’s zien van de CT-SCAN. Aan 1 hoek van de talus zag ik een lijntje lopen. Ze weten niet zeker of dit helemaal afgebroken is of alleen gescheurd, maar het staat nog wel in positie.
Ook weten ze niet zeker of er nog meer schade is aan de Talus, dat willen ze waarschijnlijk over 1.5 week (19 juli) verder gaan onderzoeken op een MRI.
Ik kon maar heel kort met de arts praten, omdat zij snel weg moest naar een andere patiënt.
Een lieve zuster kwam mij vervolgens gipsen, maar wist ook niet wat ik gebroken heb. Ik hoop dat ik dus wel goed gegipst ben voor een talus breuk.
Het is mij onduidelijk hoe mijn revalidatie zal verlopen. Geen idee hoe lang ik in het gips moet blijven.
Voor nu weet ik alleen dat ik 19 juli opnieuw moet laten gipsen (ook ivm de mega zwelling nu die dan hopelijk minder is). En dat ze dan opnieuw naar de Talus gaan kijken om te zien of het aangroeit.
Ik kreeg op mijn hart gedrukt om absolute rust te houden en niet te belasten om later artrose te voorkomen.
Nu, eenmaal in alle rust thuis, ben ik gaan googlen en mij rot geschrokken. Zo veel verhalen van mensen wie nooit meer 100% pijnvrij worden en wie nooit meer hun sport kunnen uitoefenen.
Ik ben 26, en hoop toch wel flink wat jaren pijnvrij door het leven te gaan.
Daarnaast hoop ik ook weer te kunnen Paardrijden en fitnessen.
Ik werk als persoonlijk begeleider in de gehandicaptenzorg, een beroep waarbij ik de hele dag sta en loop. Kan ik dat nog wel uitvoeren straks?
Zo veel vragen en onzekerheden.. En niemand die mij een antwoord kan geven?
Groetjes,
Julia
Goedenavond Julia,
wow wat zal je geschrokken zijn zeg, inmiddels zijn we een maand verder hoe gaat het met je?
Ik hoop dat je inmiddels een gesprek met de specialist hebt gehad en helderheid hebt mogen ontvangen over jou specifieke blessure. Realiseer je dat er online veel horror staat en weinig positiviteit, mijn inziens is dit omdat als het goed gaat hoor je ons meestal niet…
Mijn blessure is vele malen complexer dan de jouwe, in ieder geval zo op papier. Zwelling is goed, dit betekend dat het lichaam aan het werk gaat en doet wat hij kan om te herstellen, je hebt specialisten die je hierbij kunnen gaan helpen de komende periode. Ik wens je rust, vertrouwen en dat je jezelf gunt om tijd te nemen om hiervan te herstellen en weer op te bouwen, pijn is een grens en voel je dat zeg ik geef je lichaam wat het nodig heeft (andere vorm van bewegen/rust/koelen/warmte etc.)
Ik ben benieuwd hoe het er nu voor staat en hoor graag van je.
Met warmte en liefde
Dominique
Hoi Brokkenpiloten :),
Allereerst, bedankt Dominique voor het beschikbaar maken van deze informatie en het in leven houden van deze pagina!
Ik stel graag zelf een vraag aangezien ik nu 2 weken na mijn operatie, 3 schroeven rijker, erg gemotiveerd ben om het beste te maken van deze situatie.
Voeding en supplementen. Wat is jullie ervaring hiermee? Doe ik er goed aan om een goede kwaliteit botondersteuning aan te schaffen, zoals bijv ‘Bone & dental essentials van ESSENTIAL ORGANICS’? Ook heb ik gekeken naar de groeplipmossel voor kraakbeenherstel. Wat is jullie ervaring hiermee? Er is veel beschikbaar. Zijn supplementen nuttig of is het beter om te blijven bij gezond eten?
Tips voor een goede fysio op dit gebied in regio Eindhoven zijn welkom. 🙂
Bij voorbaat dank!
Groeten, Evien
Goedenavond mede brokkenpiloot,
Wat ontzettend leuk om te lezen hoe jij kijkt naar alle mogelijkheden tot een maximaal herstel. Destijds was ik daar zelf nog wat jong en onbekend mee, maar inmiddels door mijn werk heb ik veel baat bij essentiële olien als ondersteuning in verschillende situaties, weinig met supplementen en zou daarin adviseren om je goed te laten adviseren en niet zomaar te gebruiken. Wellicht is een natuurgeneeskundige wat voor je om eens hierover te sparren.
Wat betreft fysio advies, ik zou kijken naar een manuele fysiotherapeut en je gevoel hierin te volgen. Manueel fysiotherapeuten zijn ook in staat om botten los te maken doormiddel van manupilatie/beweging. Zet hem op, ik gun jou en je lichaam tijd, rust en vertrouwen in je herstel. Terugval bij overbelasting hoort erbij en kom je echt weer bovenop en sterker uit, ene daarmee bedoel ik niet dat overbelasting goed is hihi..
Hoor graag hoe je herstel verloopt en welke informatie je nog meer gevonden hebt/ontvangen hebt mbt supplementen en essentiele olie.
Goedemorgen,
Ik ben nou uit het gips de 6 weken checkup heb ik ondertussen ook gehad. De schroeven blijven bij mij zitten en de dokter is erg ye spreken. Ik heb vrij weinig tot geen pijn. Als ik heel veel heb gedaan heb ik inderdaad een dikke en stijve voet ook trekt mijn litteken dan. Ik ben onder tussen aan mijn 3e fysiotherapeut begonnen en daarbij voel ik eindelijk vooruitgang qua spieropbouw enzovoort. Ik hoop gauw weer te kunnen paardrijden en alles in mijn dagelijks leven weer op te pakken.
Groetjes,
Sanne
Goedemorgen Sanne,
Wat een prachtig nieuws, gefeliciteerd en je mag trots zijn op jezelf dat je door zoekt totdat je iemand hebt die jou helpt te bereiken wat jij voor ogen hebt!
Je litteken kan je los masseren, verkleving is vaak waardoor deze trekt, ik adviseer je hier graag in. Mocht je dat willen neem gerust vrijblijvend contact met mij op dan kijk ik graag met je mee.
Mooi en stabiel herstel gewenst.
Zonnige groet,
Dominique
Hoi Allemaal,
10 augustus 2019 hebben wij met ons gezin ( 6 pers) een ernstig ongeluk ehad. Iemand met grote snelheid is achterop gereden.
Onze oudste heeft een aantal weken in coma gelegen. De rest van de kinderen en mijn man zijn er redelijk vanaf gekomen. Ik reed en heb zogenaamd pedaalschade. Mijn linkervoet waren veel middenvoetsbeentjes verbrijzeld en ik had een flinke open wond. Ook mijn kuitbeen was links gebroken. Ik ben daar gelijk aan geopereerd. Rechts werd ik in het gips gezet en dacht ik dat ik mijn enkel had gebroken. Dit alles gebeurde in België in het franstalige gedeelte en ik had ook geen idee. Tot ik 2,5 week later in Nijmegen werd geopereerd. Weer aan beide voeten. Rechts bleek mijn talus verbrijzeld te zijn. Ik moest wachten en hopen of bot ging groeien zodat ze dat aan elkaar konden zetten met een plaatje. Helaas was de theorie mooier dan werkelijk gebeurde: juist meer afbrokkelen. De wonden gingen maar niet dicht en er kwamen steeds botsplinters uit. Een bacterie was de dooddoener. Snel een antibiotica en een plan met de chirurg opstellen. In januari 2020 werd ik geopereerd om een monster te nemen en te kijken welke bacteriën er in mijn lijf zaten. Ook werd alles goed schoongemaakt zodat ik minder last had van de botsplinters. In april 2020 werd mijn talus verwijderd en werd er een spacer in de voet geplaatst. Deze moest de 3 soorten bacteriën van binnenuit bestrijden. Ondertussen slikte ik al bijna een half jaar antibiotica. Na 6 weken moest de spacer ervoor gezorgd hebben dat de bacteriën weg waren. Dat was erg spannend. De biopt werd genomen tijdens een operatie. Deze operatie was op 10 juni 2020. De spacer zou eruit gehaald worden en tegelijkertijd zou mijn enkel gefixeerd worden. Mijn scheenbeen is aan mijn hielbeen vastgezet. Gelukkig hebben ze mijn voorvoet niet vastgezet. Dat zou pas tijdens de operatie besloten worden of dat moest of niet. Nu bijna twee jaar verder kan ik redelijk lopen. Ik heb dagelijks wel pijn. Het verschilt per dag hoeveel pijn. Ik probeer hier een verband in te vinden. Ik zit in een acceptatie proces dat niks meer hetzelfde wordt. Af en toe is dat heel erg frustrerend. Ik heb nu 2x in de week revalidatie en 1x in de week fysiotherapie. Bij de fysiotherapie maken ze mijn littekenweefsel los. Als dat niet gebeurd krijg ik erg veel pijn. Bij de revalidatie gaat het vooral om de functionaliteit. Doordat ik talus mis is mijn been korter en heb ik aangepaste schoenen. Al die tijd hebben we geprobeerd om positief te blijven. Daardoor zijn we hier als gezin best goed doorheen gekomen ook al weten we dat ik altijd ‘beperkt’ ben.
Groetjes Jessica
Kwam hier ook via Google. Laatste traptrede gemist, diepte ingestapt, Talus fractuur. Gips, maar verder kreeg ik niet veel meer te horen dan: morgen wordt nog even bekeken of fractuur doorloopt, is niet duidelijk.
Komt u over week maar terug.
Dacht: okay, weekje gips ofzo….
Las 1 en ander al her en der: 8 tot 12 weken…
Absoluut niet belasten etc
Dan denk je wel: waarom in ziekenhuis afdoen als breukje??
Schrik best wel. Maandag maar goed doorvragen
Goedemorgen Petra,
Inmiddels hoop ik dat je al wat wijzer bent geworden en dat je een voorspoedig herstel hebt. Je goed inlezen en doorvragen is mij al vaker opgevallen als noodzaak in het ziekenhuis. Zonder hun kennis en kunde in twijfel te trekken ben ik van mening dat er beter geïnformeerd en geadviseerd moet worden in de zorg, tenslotte zouden we uiteindelijk zelf moeten beslissen over ons lichaam en over wat wij ermee willen maar ook geloof ik in de kracht van kennis op het genezingsproces, kennis kan rust en vertrouwen geven, wat een positieve reactie heeft op het immuunsysteem en zorgt voor een zelf helend vermogen van het lichaam.
Ben benieuwd wat je de maandag gehoord hebt en hoe het nu met je gaat.
Hoihoi, na week dat zware gips kreeg ik “loop” gips. Enkel was nog te dik. Na 10 dagen tape, maar werd gek Vd jeuk en na week toen brace, nu week en mag nog week, dan naar trauma poli
Krijg geen foto meer, volgens gipskamer zou breuk op den duur inkapselen
Mijn enkel zit nog steeds soort van half ei op bij de breuk en pijnvrij, nope
Als ik probeer door te vragen, krijg ik meestal antwoord als in: ben je nog wel even zoet mee…
Ik werk in de horeca, wat zeg je dan tegen je werkgever??
Vervelend vind ik meer dat nog steeds als “breukje “ afgedaan wordt, terwijl best groot gevolg kan hebben
Ik kom vooralsnog niet echt verder daar (sterkte trouwens aan degenen die nog ff erger hebben, mag ergens nog van geluk spreken)
goedemorgen Petra,
Wat ontzettend vervelend voor je om te lezen, ik adviseer je om een second opinion aan te vragen bij een ander ziekenhuis, Nijmegen is gespecialiseerd in Enkel trauma’s maar Rotterdam is een academisch ziekenhuis en daardoor vaak ook beter. Die zijn bezig met leren van wat ze op de tafel krijgen en trainen in communicatie.
Bij nu nog steeds pijn, stop dan en neem rust, helemaal als je terug de horeca in wil te snel weer gaan betekend 90% van de tijd doorlopen met pijn of geen goed herstel of een heeel traag herstel.
Je werkgever kan je helaas niet meer vertellen dan dat de arts jou verteld en hoe het herstel verloopt is echt per persoon weer anders. Dat het lang gaat duren is een feit maar goede begeleiding (arts, fysio, sportmasseur etc.) kan hierin veel bijdrage.
Zorg goed voor jezelf en kies wat jij nodig hebt, is dat antwoorden dan zorg je dat je die krijgt, is dat begeleiding van fysio bij herstel dan zoek je een fysio waarbij je pijnvrij vooruit gaat (je mag pijn hebben maar de pijn moet echt weer wegzakken en niet langer dan 2 dagen na zeuren na een behandeling of training).
Goed herstel gewenst, bel gerust als je wil sparren of als ik je mag helpen vervolg stappen te zetten.
Beste Dominique,
Lees een een hoop op je site. Toch snap ik het niet. Jij en andere mensen zijn er slechter aan toe dan ik althans lees ik. Toch kan ik na 2 jr ellende nog steeds maar circa 600m lopen, daarna 1,5 a 2 dgn pijn. Vreemd
Hoi Miek,
Wat vervelend om te horen dat je er zo slecht aan toe bent, heb je hier al eens naar laten kijken door de specialist?
Het valt moeilijk te zeggen wie en wat iets erger/slechter/naarder maakt, iedereen heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen les te leren.
Mocht je het fijn vinden eens te bellen, mijn nummer staat op de site, bel gerust dan kan ik je wellicht wat beter helpen met je vraag/opmerking dan zo.
Warme groet,
Domiqnie
Hoii,
Ik ben iris, 20 jaar en
Ik heb een paar maanden geleden mijn talus gebroken en verbrijzeld doordat mijn paard en ik allebei achterover vielen en het paard op mijn voet viel. Mijn voet lag er af en zat alleen nog maar vast aan mijn achillespees… heel mijn voet was gebroken..het enige wat nog intact is, is het bot in de kom vd tibia. Het verbrijzelde stuk is weg gehaald en daar in de plaats van is donorpot geplaatst. ze weten nog niet of het goed komt en of het aan wil groeien.. ik heb 6 weken een externe fixateur gehad en nu moet ik nog 6 weken onbelast gips.. daarna gaan ze een CT scan maken omdat op de vorige röntgenfoto niet veel te zien was. Als er botgroei te zien is krijg ik nog loopgips voor 2/3 weken en moet ik gaan staan.. dat zal een heel spannend moment worden want dan komt het erop neer ofdat mijn bot mijn lichaamsgewicht houdt of ofdat ik erdoorheen zak en hem opnieuw breek. Als het bot niet aan is gegroeid kunnen ze het als het goed is nog vast zetten aan mijn enkels waardoor ik de beweging gas geven nog wel kan doen maar geen evenwicht meer in die voet heb.. (dus je voet kantelen van links naar rechts). Ik heb zelf een operatie gehad van 5,5u in het Erasmus MC Rotterdam en heb daar zelf ook een week gelegen. Nu ben ik benieuwd hoe het herstel is gegaan en hoe je opnieuw moest leren lopen.. ik moet straks ook 3x per week naar de fysio als het goed hersteld. En wat je allemaal nog kan.. bijv schaatsen of rennen of over ongelijk oppervlak lopen. Ik hoor graag een reactie terug!
Hi Iris,
Bedankt voor het delen van je verhaal, wat een zuur ongeval is dat geweest. Je paard zal je vast erg missen nu je er niet meer op kan rijden voorlopig.
Graag wil ik je meegeven dat het altijd goed komt, misschien niet zoals het was maar het is altijd ergens goed voor. Mij brengt het een inzicht in mijn belastbaarheid elke dag weer en als ik beter voor mijzelf kies en zorg heb ik geen last en geef ik teveel aan andere dan speelt mijn enkel weer op, ik vind dit een winst.
Je zoekt hoop en steun, die is er schat jij kan dit en komt hier weer bovenop! Wat ik kan zegt alleen niks over wat jij kan, lees ook het verhaal van Miek er is zo ontzettend veel verbonden aan het fysieke herstel, je mindset, je inzet, je hulpbronnen (fysio, masseur, traumatoloog etc) en dan durf jij je lichaam liefde te geven, te accepteren wat is en het te vertrouwen?
Jou vertrouwen in je herstel, in je lichaam en in jezelf is het grootste gedeelte van je herstel 😉
Deel alsjeblieft nog eens hoe het verder met je gaat!
Liefs
Dominique
Ik ben in juni 2021 gevallen met rotsklimmen en heb daarbij een verbrijzelde talus en gebroken scheenbeen opgelopen. In juli, 3 weken later, geopereerd 9 in het ETZ Elisatbeth in Tilburg door traumachirurg Bemelman. Nu 7 maanden later kan ik kleine stukjes lopen zonder krukken, afwikkelen van die voet blijft lastig ivm beperkte mobiliteit (90 gr, meer lukt nog niet). Ik heb 2x per week fysio/manuele therapie en 1x per week sportmasseur. Met name die masseur lijkt erg goed te helpen. Voet is daarna soepeler en slanker echter duurt dat maar een paar dagen. Volgens de fysio komt de stijfheid vooral door al het inwendige littekenweefsel en bindweefsel dat wordt aangemaakt. Zal nog zeker 6 maanden duren. 15/2 weer een nieuwe CT scan.
Goedemiddag Edgar,
Wat een verhaal, inmiddels heb je de CT scan gehad, ik hoop dat je wat wijzer bent geworden hierdoor.
Ik heb ook beperkte mobiliteit in mijn enkel, altijd leuk om te laten zien aan mijn studenten (opleiding tot sportmasseur). Wellicht kan je ook eens kijken naar bindweefselmassage of triggerpoint therapie, je masseur heeft dit wellicht ook? Voordeel van massage is het afvoeren van de afvalstoffen en vocht hierdoor het slanke en soepelere gevoel.
Ben benieuwd naar je verloop van herstel en als je een andere therapie probeert hoe dit uit pakt voor je.
Ik wens je een mooi en goed herstel!
Hoi YB
Heel herkenbaar, mijn vriend (24) is ook iemand die niet kan stilzitten. Circuitrijden, mtb, snowboarden, etc. Nu allemaal met heel veel pijn en amper mogelijk voor hem. Door een werkongeval heeft hij een polytrauma in onderbeen/heup opgelopen. We zijn nu 1,5 jaar verder en nogsteeds het gevoel dat hij in de herstelfase blijft hangen. Zowel fysiek alsook mentaal heel zwaar voor hem. Nu laat hij in November ook weer schroeven uithalen, maar er blijft wel nog een plaatje zitten in de enkel. :/ Dus ikzelf ben bang dat de pijn zal blijven… Maar hopelijk betert het met deze operatie!
Aan iedereen hier een goeie revalidatie toegewenst!